آموزش تفکر انتقادی به کودک

🔹 کودک سالم کودکی نیست که همواره به پیروی از شما بپردازد و هر دیدگاهی را که شما به او ارائه می کنید بپذیرد.

🔹 باید تلاش کنید تا کودک بیاموزد که ورای هر رفتار، نظر و عقیده ای را بررسی کند حتی اگر رفتارها، دیدگاه ها و اعمال خود شما باشد.

🔹 البته آنچه اهمیت دارد آن است که کودک بیاموزد نحوه بیان آن انتقاد نیز به چه صورت مناسب تر است.

🔹 یعنی در گام اول به او آموزش دهید که تمامی ابعاد، دلایل و پیامدهای موضوعات گوناگون را بررسی کند و در گام دوم اگر دیدگاه متفاوتی نسبت به آن مسئله دارد آن را با در نظر گرفتن حرمت ها و آنچه که صحیح تر است ابراز کند.

از نقاط ضعف و حساسیت های شریکتان محافظت کنید.
هر آدمی حساسیت هایی دارد
به جا یا نابجا. با دلیل یا بدون دلیل
یکی از دماغش خوشش نمیاید،
یکی از حرف زدن در مورد خانواده اش را دوست ندارد،

یکی از تحصیلات پایینش خجالت زده است،
یکی رو وزنش حساس است و
دیگری ترجیح می دهد بحث مادی نکند

✅ وظیفه ماست که مواظب حساسیت های شریکمان باشیم،
و نه تنها بحث در مورد آنها را پیش نکشیم که حتی اگر در مهمانیها و بین دوستان و آشنایان حرفی در این مورد زده می شود، جریان بحث عوض کنیم….
سر این حساسیت ها هیچ شوخی با هم نداریم.
حق نداریم به بهانه “دارم شوخی می کنم”
دست بگذاریم روی حساسیت های شریکمان

تعارض زناشويي يعني چي؟

در تعارضات زناشويي هيچ كدام از زوجين تقصير ندارند و در واقع تعارض يعني اينكه “ما از روش هاي متفاوتي به زندگي نگاه مي كنيم".

اگر واقعا اينطور است پس، تقصيره تو است، ديگر معنا ندارد.
نوع تعاملات زن و شوهرها ، اگر در مقطعي از زمان دچار تعارض مي شود ،دليلش فقط تفاوت هاي فردي است ، و تفاوت هاي فردي هم با آموزش و يادگيري مهارت تعديل مي شود.

عواقب فریاد زدن بر سر کودک

1. باعث نابودی اعتمادبه نفس کودک میشود
2. روح کودک آسیب میبیند
3. کودک دچاراضطراب میشود
4. رابطه شماکه یکی ازمهمترین الماس های زندگیتان بافرزندتان چه کودک وچه نوجوان وجوان میباشددچارخدشه میشود
5. کودک ازترس موارداشتباه راپنهان میکندواین زمینه دروغگویی رادرفرزندشمادرسالهای بعدفراهم میکند
6. باعث کاهش عزت نفس کودک میشود
7. باعث افزایش رفتارخشونت آمیزدرکودک میشود.

آغاز خطبه حضرت زینب علیهاسلام:
پس از آنکه یزید چوب به لب و دندان حسین ؏ زد و اشعار کفرآمیزی خواند، زینب س به پا خواست و این خطبه را ایراد فرمود:
به نام خداوند بخشنده و مهربان. خداوند جهانیان را حمد و سپاس می‌گویم و بر پیامبر اسلام و خاندان او درود می فرستم. خداوند متعال حقیقت را نیکو بازگو فرمود، آنجا که در قرآن بیان داشت: « کار کسانی که زشتکاری و گناه انجام داده‌‌اند، به جایی رسید که آیات خدا را دروغ شمردند و آنها را به مسخره گرفتند.»
آری؛ کلام خدا راست و عین حقیقت است.
یزید! از این که زمین و آسمان را بر ما تنگ گرفته‌ای و ما را همانند اسیران کافر به این شهر و آن شهر کشانده‌ای، گمان کردی که ما نزد خدا خوار و پست شدیم و تو در پیشگاه او منزلت یافتی؟
با این تصور خام و باطل، باد به غبغب انداخته‌ای و با نگاه غرورآمیز و نخوت بار به اطراف خود می‌نگری، در حالیکه شادمانی از اینکه دنیایت آباد شده و بر وفق مرادت است و مقام و منصبی را که حق ما خاندان رسول اکرم (ص) است، در دست گرفته‌ای؟!!!
اگر چنین خیال باطلی در تو پیدا شده، لحظه‌ای بیندیش! مگر تو فراموش کرده‌ای کلام خدا را که می‌فرماید:«آنان گمان نکنند که مهلت یافتن خیر و سعادتشان است. نه تنها به نفع‌شان نیست، بلکه برای آن است که بر گناهان خود بیافزایند و برای آنان عذاب ذلت آمیز ابدی در پیش است».
ای فرزندان بردگان آزاد شده! آیا عدالت این است که زنان و کنیزان خود را در پشت پرده جای دهی، ولی دختران پیامبر خدا را در میان نامحرمان به اسارت بگیری؟ زنان و کنیزان خود را پوشیده نگاه داری، ولی خاندان رسالت را با دشمنان‌شان در شهرها و آبادی‌ها بگردانی تا بادیه نشینان، خویشان و غریبه‌ها و اراذل و اشراف آنان را ببینند؛ در حالی که کسی از مردان آنان همراهشان نیست و سرپرست و حمایت کننده‌ای ندارند؟!
چگونه امید خیر می‌توان داشت از فرزند کسی که می‌خواست با دهان خود جگر پاکان را ببلعد و گوشت و خون او از شهیدان اسلام روییده است؟!
چگونه می‌توان انتظار کوتاه آمدن از کسی داشت که همواره با بغض و دشمنی و کینه و عداوت به خاندان ما نگریسته است؟!
یزید! این جنایات بزرگ را انجام داده‌ای، آنگاه نشسته‌ای و بی آنکه خود را گناهکار بدانی یا جنایات خود را بزرگ بشماری، با خود ندا سر می‌دهی که ای کاش پدران من حضور داشتند و از سر شادمانی و سرور فریاد بر می‌آوردند و می‌گفتند: « ای یزید! دست مریزاد»؟ این جمله جسارت آمیز را می‌گویی، در حالی که با چوب‌دستی بر دندان‌های مبارک سید جوانان بهشتی می‌کوبی؛
زهی بی‌شرمی و بی‌حیایی! چگونه چنین یاوه‌سرایی نکنی؟
تو بودی که زخم‌های گذشته را شکافتی و دست خود را به خون پیامبر آغشته ساختی و ستارگان روی زمین از آل عبدالمطلب نسل جدید را خاموش نمودی و اکنون پدران خود (نسل شرک و بت پرستی) را ندا می‌دهی و گمان داری که با آنان سخن می‌گویی.
به زودی خودت به جمع آنان ملحق می‌گردی و در آن جایگاه، عذابی ابدی در انتظار توست که آرزو می‌کنی ای کاش دستم‌ شکسته و زبانم لال می‌شد و هرگز چنین کارهای ناشایستی را انجام نمی‌دادم.

منبع : لهوف، ص ۲۱۶_215