توسط سميه نكوئيان in بدون موضوع
علامه طهرانی رضوان الله علیه
اگر كسى در صدد تحصيل رضاى خدا نباشد و راه تقرّب را نخواهد بپيمايد، قرآن براى وى كتاب هدايت نيست. و اين نكتهاى است بسيار مهمّ و محصّل مفادش آنست كه:
قرآن مردم را اجباراً و اضطراراً در راه هدايت نمیكشاند؛ بلكه آن كسى را ارشاد و ايصال به مطلوب میكند كه خودش در صدد تهذيب و تزكيه بوده باشد.
نور ملکوت قرآن ج 1 ص 135
