عبادت زیادی مثل غذای زیادی مزاج انسان را به هم می زند. افرادی بوده اند که در اثر عبادت زیاد و بی حساب کافر شده اند. گفته اند: ما آن همه عبادت کردیم، به جایی نرسیدیم. معلوم است نه خدایی هست و نه پیغمبری!!!
مثل این است که یک نفر دلدرد باشد و برود به داروخانه و بپرسد: در این داروخانه دوا برای دلدرد هست؟ می گویند: بله. برود از یک کنار شروع کند داروها را یکی یکی بخورد. عاقبت این فرد چه می شود؟ این می شود که قبل از اینکه از داروخانه بیرون بیاید میمیرد!
روح انسان هم همینطور است.
دوای روح را باید طبیب روح تشخیص دهد.

حضرت استاد آیت الله ابطحی رحمة الله علیه