توسط سميه نكوئيان in بدون موضوع
آثار توجه و ادب درقرائت قرآن
روزی یكی از شاگردان آیت الله قاضی از ایشان می پرسد كه ما می خوانیم و می شنویم كه عده ای موقع قرائت قرآن، جلویشان آفاق باز می شود و غیب و اسرار برای آنها تجلی می گردد،در حالی كه ما قرآن می خوانیم و چنین اثری نمی بینیم! مرحوم آیت الله قاضی ضمن تأمل به ایشان فرموده بود: بلی آنها قرآن كریم را تلاوت می كنند با شرایط ویژه ، رو به قبله می ایستند… سرشان پوشیده نیست، كلام الله را با هر دو دستشان بلند می كنند و با تمام وجودشان به آنچه تلاوت می كنند توجه دارند و می فهمد جلوی چه كسی ایستاده اند! اما شما قرآن را تلاوت می كنید و در حالی كه تا چانه زیر كرسی رفته اید و قرآن را روی زمین می گذارید و در آن می نگرید.
كتاب سفارش های قرآنی عارفان ، کتاب عطش ص44