خدایم!مهربانم!
به عشق «حی علی الصلوة»برمیخیزم
«حی علی الفلاح »را که میشنوم مشتاق ترمیشوم به «خیرالعمل»!
مراببخش که در«نیت»خلوص کامل نیست.
به «قیامم»منگرکه خود واقفم عظمتی ندارم
ازتو میخواهم مرابه «صراط مستقیم»رهنمون شوی باشد که آلایش درونم پالایش یابد…
یاد «منزه بودنت»که می افتم دربرابر عظمتت قامت خم میکنم
اما خوشا آن لحظه که درپیشگاهت به خاک می افتم….
بارالها!نقصان و کسری های عبادتم را بر من ببخشای که تو آن بی نیازی
ای ستارالعیوبم ؛ای غافر الذنوبم ؛ای رحمان ؛ و ای رئوفم
این بنده متزلزلت را دمی٬لحظه ای٬آنی رهامکن