اگر کودکتان چغلی میکند…
«مامان! بابا تمام دسر را خورد!»، «مامان! مریم رایانه را بدون اجازه روشن کرد!»
کودکی که در سنین 3 تا 4 سالگی غر زدن و چغلی کردن را شروع میکند، با این رفتار آزاردهنده به شما می‌گوید که قواعد را خوب می‌داند و قوانین خانه را به عنوان یک باید مطلق تلقی میکند اما این سکه روی دیگری هم دارد.
فرزندتان به مرحله حسادت با رقیبانش در خانه وارد شده و می‌خواهد برای بهتر به نظر رسیدن، نظر شما به عنوان یک مرجع قدرت را جلب کند.
با او چه کنم؟
رام کردن بچه خبرچین کار ساده‌ای نیست. به او بفهمانید از اینکه قانون‌ها و درست و غلط‌ها را می‌شناسد، خوشحالید اما زیاد با ذره‌بین انداختن روی رفتارهای دیگران میانه‌ای ندارید. البته در این مرحله توضیحات شما چندان برای کودک قابل درک نخواهد بود و چاره‌ای جز انتظار تا رسیدن او به رشد اخلاقی و شناختی ندارید. فرزند شما در مراحل بعدی رشد از خودمحوری و خشکی اندیشه فاصله می‌گیرد اما تا آن زمان می‌توانید به جای توضیح مستقیم، از داستان‌گویی برای نشان دادن رفتار درست کمک بگیرید.
اگر او به خاطر محرومیتی که بچه‌های دیگر برایش ایجاد کرده‌اند چغلی را شروع کرده، به جای اینکه خودتان مستقیماً وارد عمل شوید، از او بخواهید به شیوه خودش مشکل را حل کند. (به جای غر زدن و گفتن علی توپ مرا گرفت سراغ علی برود و بگوید توپم را پس بده من در حال بازی با آن بودم!) اما اگر به خاطر حسادت یا تخریب دیگران به شما گزارش کارشان را ارائه می‌دهد، بهترین اقدام اهمیت ندادن به حرف‌هایی است که جنبه چغلی دارد. شما می‌توانید بعد از گذشت یک روز با او صحبت کنید و به او برای حل شدن مسئله‌اش با دیگران کمک کنید تا راه خبرچینی بسته شود.
