توسط سميه نكوئيان in بدون موضوع
فرازهای کوتاهی از دعای عرفه
…خدای من…!
مرا از سیطره ذلت بار نفس نجات ده.
و پیش از آنکه خاک گور بر اندامم بنشیند از شک و شرک رهایی ام بخش.
خدای من!
چگونه نا امید باشم در حالی که تو امید منی!
چگونه سستی بگیرم، چگونه خواری پذیرم، که تو تکیه گاه منی!
ای آنکه با کمال زیبایی و نورانیت خویش چنان تجلی کرده ای که عظمت بر تمامی ما سایه افکنده.
یا رب! یا رب! یا رب