آیت الله مجتهدی (ره):

ترك نماز، قطع رابطه كردن با آفریدگار هستى است و این در دنیا و آخرت، عواقب تلخى دارد. در قیامت، اهل بهشت از دوزخیان مى ‏پرسند: چه چیز شمارا روانه جهنّم كرد؟ یكى از پاسخ ‏هایشان این است كه ما پابند به نماز نبودیم: «لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّینَ» (مدّثر،43)
در جایى دیگر، به نمازگزارانى كه نسبت به نمازشان سهل انگار و بى ‏اعتنا هستند و گاهى مى‏ خوانند و گاهى نمى‏ خوانند، مى ‏گوید: واى بر آنان: «فَوَیْلٌ لِلْمُصَلّینَ الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ» (ماعون،5)
رسول خدا صلى الله علیه وآله فرموده است: «مَنْ ترك الصّلاة مُتعمّداً فَقَد كَفر» (محجة البیضاء، ج1، ص301) هر كه از روى عمد و با توجّه نماز را رها كند، از اسلام خارج شده و كافر است.
و نیز فرموده است: «بَیْنَ الْعَبدِ وَ بَیْنَ الكُفرِ تَرْكُ الصَّلاةِ» (نهج الفصاحه، ج1098) مرز میان اسلام و كفر، چیزى بیش از رها كردن نماز نیست .