امام على(ع) در توصیف دنیا:

قدرتش نوبتى است، عیشش تیره است، گوارایش شور است، شیرینش تلخ است، غذایش زهر است، ریسمان هایش پوسیده است، زنده اش دست خوش مرگ است، سالمش در معرض بیمارى است، دارایى اش از کف رفتنى است، قدرتمندش شکست خوردنى است، ثروتمندش اسیر گرفتارى است و پناهنده به آن، تاراج شونده است.

نهج البلاغه ، خطبه 111