چرا بعد از دعا دستهای خود را به صورت میکشیم؟

امام صادق (عليه ‌السلام) فرمود:

همان ‏طور كه ابر، قرارگاه باران است، دعا نيز قرارگاه اجابت است.
یعنی اجابت در درون دعاست، همان ‏طور كه باران در نهاد ابر تعبيه شده است.
وقتي انسان دست به دعا برداشت، طبق روايات و سنت معصومين (عليهم ‏السلام) مستحب است آن را بر سر و صورت خود بكشد؛ براي اينكه لطف خدا به اين دست پاسخ داده است. دستي كه به سوي خدا دراز شود، يقيناً خالي بر نمي‏ گردد و دستي كه عطاي الهي را دريافت كرد، گرامي است. لذا خوب است آن را به صورت يا به سر بكشد.
گاهي امام سجاد (سلام ‏الله‌ عليه) چيزي كه به سائل مرحمت مي‏ فرمودند، دست مباركش را مي ‏بوييد و مي ‏گفت:
اين دست به دست الهي رسيده؛
چون خداوند در آیه 104 سوره توبه فرمود: خداست که توبه را از بندگانش می پذیرد و اوست که صدقات آنها را می گیرد…

آیت الله العظمی جوادی آملی ، کتاب “حکمت عبادات”