مرحوم شیخ عباس قمی با تحول همراه بود…
عالمان دین، وارثان انبیاء هستند و همان طوری که خداوند انبیاء را به هم مرتبط میداند، وارثان را نیز به هم مرتبط میداند.
همان گونه که خداوند به انبیاء هشدار میدهد که به یاد انبیاء گذشته باشند و به انبیاء گذشته نیز میفرماید که به یاد انبیاء بعدی باشند، به عالمان دین و متاخران نیز تذکر میدهد که به فکر قدما باشند و به متوسطین گفته میشود که به یاد متاخران باشند و این سلسله محفوظ است.
به همان دلیل که معجزات انبیاء نباید فراموش شود، در گرامیداشت عالمان دین نباید زمین و زمان و زبان فراموش شود.
مورثان ما خصوصیت زمین و زمان را فراموش نکردند، و عالمانی که الان در مورد آنها کتاب مینویسند باید متوجه باشند که آن بزرگواران در کدام زمان و زمین و با کدام فرهنگ زندگی میکردند.
مرحوم شیخ عباس قمی از فضلای سنتی بودند که آثار ایشان با تحول همراه بود.
ایشان –همان طوری که در آثارشان اشاره کردند- در جوانی به ادبیات علاقهمند بودند و به دنبال مقامات حمیدی و حریری رفتند اما برای اینکه ادبیات ایشان با معارف همراه باشد به خدمت نهجالبلاغه رفتند و کسانی که با نوشتههای عربی مرحوم محدث قمی آشنا هستند متوجه میشوند که در این آثار قلم ادبی ایشان بسیار ارزشمند است.
مرحوم مجلسی کتاب زادالمعاد را نوشته بودند و مرحوم شیخ عباس قمی وقتی متوجه شدند که این کتاب اثر خوبی است، ولی متعلق به گذشته است، احکام، زیارات و… آن را جدا کردند، به گونهای که استفاده از این اثر ارزشمند آسانتر شده است.
مرحوم محدث قمی انسان معمولی نبودند. بسیاری از افراد اقدام به نوشتن کتاب کردند اما در زمان خودشان فراموش شدند اما اخلاص مرحوم شیخ عباس قمی باعث ماندگاری ایشان شد.
در مورد شخصیت شیخ عباس قمی هر چقدر کار شود باز هم جای فعالیت بیشتر وجود دارد، ضمن اینکه این فعالیتها برکات ارزشمندی در بر دارد و امیدورایم آثار این محدث والا مقام و همه اولیا و علمای دین برابر با زمان و مکان و فرهنگ احیا شود.
مفاتیح باید در دو جلد باشد که یکی از آنها مربوط به دعا و زیارات و… باشد و دیگری در مورد فعالیتهایی که نظام اسلامی عهدهدار آنهاست، منتشر شود.
همان طوری که در مورد عبادات مواردی از قبیل ترک محرمات و مکروهات وجود دارد، در مورد زندگی کردن نیز موارد زیادی از قبیل جلوگیری از آلوده کردن محیط زیست و… وجود دارد که باید به آنها پرداخته شود.
اگر ولایت فقیه و حکومت اسلامی را پذیرفتیم باید ببینیم وارثان ما چگونه دعا میکنند و چه میگویند.
1389/9/6