ضرورت شناختِ جایگاه خود در جامعه|| در هم تنیدگیِ مسائل دین از حوزه فردی تا اجتماعی

علامه مصباح یزدی در جمع روحانیون سپاه (1):
جامعه حياتي دارد و افراد جامعه، هركدام در جايگاهي قرار دارند كه جامعه را به حركت در مي آورند؛ برخي به منزله پا براي جامعه هستند كه جامعه را به حركت در مي آورند، برخي ديگر به منزله مغز و فرمانده و برخي به منزله دست و چشم و گوش. لذا ما بايد ببينيم كجاي جامعه قرار داريم و چه كاري براي جامعه بايد انجام دهيم.
جامعه اي به سمت كمال رشد مي كند كه همه افراد در جايگاه خاص خودشان قرار گيرند و به وظيفه عمل كنند.براي شناخت وظيفه ابتدا بايد ببينيم كه هدف ما چيست و به كجا مي خواهيم برويم؟ هدف از زندگي خودمان و زندگي اجتماعي را درك كنيم و براي ديگران نيز تبيين كنيم
طبق آنچه انبياء الهي براي ما بيان كرده اند، ملاك بايد بندگي خداوند باشد؛ در مسير بندگي خدا گاهي لذت هاي مشترك انسان و حيوان مانند ارضاي غريزه جنسي نيز سبب كمال است و گاهي بايد آماده تحمل رنج ها و حتي كشته شدن بود. طبق آيات قرآن خوبي ها و بدي ها ، رنج و لذت ،وسيله آزمايش است.
ويژگي زندگي انسان اين است كه تمام ابعادش اعم از جسمي و روحي ، مادي و معنوي در هم تنيده است و نمي توان جهات مادي و معنوي، مسائل فردي و اجتماعي را از هم جدا كرد. البته ويژگي دين اسلام هم اين است كه برنامه اي جامع را براي همه ابعاد در هم تنيده زندگي انسان ارائه داده است.
96/7/16