كمال نبودن ثروتمندي
داشتن ثروت در اقتصاد اسلامي كمال محسوب نمي‏شود تا واجد آن كامل و فاقد آنْ ناقص باشد.
حضرت علي بن ابي‏طالب اميرالمؤمنين (عليه افضل صلوات المصلّين)، در تحليل مسأله ثروت، جريان ساده زيستن و نيازمندي بعضي از پيامبران چون پيامبر‏(صلي الله عليه و آله و سلم) و موساي كليم(عليه‌السلام) و داود(عليه‌السلام) قاري بهشتيان و عيساي مسيح (عليه‌السلام) را نقل مي‏كند، سپس مي‏فرمايد:
فلينظر ناظر بعقله، أَكرم الله محمّداً بذلك أَم أَهانه؛ فإِن قال أَهانه فقد كذب والله العظيم بالاِفك العظيم وإِن قال أَكرمه فليعلم أَنّ الله قد أَهان غيره حيث بسط الدنيا له وزواها عن أَقرب الناس إِليه[1]؛
يعني صاحب‏نظر در اين زمينه با خرد خويش تدبر كند، آيا خداي سبحان با ساده زيستن، پيامبر خود را گرامي داشت يا او را تحقير نمود؟ اگر كسي بگويد كه خداوند پيامبرش را در اثر ضعف معيشت و فقر مالي توهين كرد، سوگند به خدا دروغ گفت؛
دروغ بزرگي و اگر بگويد كه خداي سبحان او را با ساده زيستن گرامي داشت، پس بداند كه خداوند كسي را كه به تكاثر مبتلا كرد، اهانت نمود كه سفره رنگين دنيا را به روي او باز كرد و برابر وي نهاد و از دسترس نزديك‏ترين انسان‏ها به او، يعني حضرت رسول اكرم‏(صلي الله عليه و آله و سلم) برچيد.
منبع : شميم ولايت ، صفحه 543