ابراهيم ديگر نفرين مكن

در تفسير آيه شريفه :‏
‏« وَكَذلِكَ نُرِى إِبرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّماوَاتِ وَالأَرْضِ وَلِيَكونَ مِنَ المُوقِنِينَ »‏ ‏ .‏
‏« و اينگونه ملكوت آسمان‏ها و زمين را به ابراهيم نمايانديم و براى اين كه از زمره اهل يقين گردد » .‏
نوشته‏ اند كه : خدا وقتى چشم‏ انداز ابراهيم را همه آسمان‏ها و زمين قرار داد ، و همه ‏حجاب‏ها را از ديده او برداشت ، و زمين و آنچه در او بود را مشاهده كرد ، مرد و زنى را ‏در حال زنا ديد ، همان لحظه نفرين كرد ، پس هر دو هلاك شدند ، سپس دو نفر ديگر را در ‏آن حال ديد ، باز نفرين كرد هر دو نابود شدند ، چون دو نفر ديگر را در آن حال ديد و ‏خواست نفرين كند به او وحى شد : نفرين خود را از بندگان و كنيزان من بردار ، يقينا من ‏آمرزنده، مهربان، بردبار و جبّارم ، گناهان بندگانم به من زيان و ضرر نمى‏ رساند ، چنان ‏كه طاعتشان به من سود نمى‏ دهد .‏
من با بندگانم يكى از سه كار را انجام مى‏ دهم : يا توبه مى‏ كنند و من توبه آنان را مى‏ پذيرم و ‏گناهانشان را مى‏ آمرزم و عيوبشان را مى‏ پوشانم . يا عذاب را از ايشان باز مى‏ دارم ، چون ‏مى‏ دانم از صلب ايشان فرزندانى مؤمن به وجود مى‏ آيد ، پس با پدران ناسپاسشان مدارا ‏مى‏ كنم تا مؤمنان از صلب آنان به دنيا آيند ، وقتى مؤمنان به دنيا آمدند در صورتى كه ‏پدرانشان توبه نكرده باشند عذاب را بر آنان مقرر مى‏ دارم . و اگر نه اين بود و نه آن ، آنچه ‏از عذاب در آخرت براى آنان آماده كرده‏ ام بزرگ‏تر است از آنچه تو براى آنان مى‏ خواهى .‏
اى ابراهيم ! مرا با بندگان خود واگذار كه منم بردبار، دانا، حكيم و جبار ، به دانايى خود ‏زندگى آنان را تدبير مى‏ كنم و قضا و قدرم را بر آنان جارى مى‏ سازم . تفسير برهان : ذيل آيه شريفه ‏‏75 انعام ، حديث 9 .‏

منبع : برگرفته از کتاب عبرت آموز / استاد حسین انصاریان