انفاقی مهم است که دل‌کندن به همراه داشته باشد؛ چون اگر مسأله دل‌کندن از تعلقات ‏دنیایی نباشد کارهای خیر افراد چندان مهم نیستند.‌ ما به بسیاری از چیزها دلبستگی نداریم ‏و از همین رو براحتی از آن‌ها می‌گذریم، اما وقتی سه دست لباس داریم و به هر سه آن‌ها ‏هم علاقه داریم، اگر یک دست از آن‌ها را به کسی که ندارد، هدیه دهیم، این مصداق ‏دل‌کندن می‌شود. وعدۀ بهشت نیز به دلیل همین دل‌کندن از وابستگی‌هاست وگرنه این ‏یک دست لباس و یا ده هزار تومان پول که در برابرش بهشت قرار نمی‌گیرد. پروردگار متعال ‏هم از باب عنایت خودش که می‌بیند من از این لباس مورد علاقه‌ام و یا پول مورد نیازم ‏دل‌کنده‌ام، عملِ مرا رشد می‌دهد و در قیامت به صورت بهشت به من برمی‌گرداند.