چرا ما از ریسک پذیری میترسیم؟
درمورد احتمالِ شکست خوردن مبالغه میکنیم:
هنگام ارزیابی ریسک، احتمال شکست خوردن، بیشتر از احتمال پیروزی بهنظر میرسد. همین تصور باعث میشود روی احتمال شکست (از دست دادن یا قربانی شدن) بیشتر از احتمال پیروزی تمرکز کنیم. درحالیکه در بیشتر اوقات، ریسکِ شکست خوردن آنقدر که تصور میکنیم بالا نیست و احتمالِ پیروزی بسیار بیشتر از حدس و گمانهای ماست.
درمورد عواقبِ احتمالیِ شکست، مبالغه میکنیم:
ما بهلحاظ روانی تمایل داریم دربارهی عواقب تصمیمهایمان اغراق کنیم. به همین دلیل، توانایی خودمان را در دور کردن این افکارِ بازدارنده و استقبال از ریسک، دستکم میگیریم. بهجای اینکه فرض کنیم اگر مشکلی پیش آمد، فورا راهحلی پیدا میکنیم یا مسیر رسیدن به هدف را عوض میکنیم، تصور میکنیم وقایع بهطرز تکاندهندهای از کنترل ما خارج میشوند.
هزینهی رکود در زندگی را ناچیز میپنداریم و به وضعیت موجود ادامه میدهیم:
ما با این امید خودمان را گول میزنیم که وضعیت موجود با گذشتِ زمان بهتر و همه چیز روبهراه خواهد شد. ما بهانهتراشی میکنیم تا معقول بودنِ تصمیممان را برای ادامهی وضعیت موجود و عدم ریسک پذیری توجیه کنیم تا خودمان را از شکست احتمالی و عواقب آن مصون کرده باشیم.