آسیب شناسی ارتباط با اهل بیت علیهم السلام

در این زمینه آسیب‌های زیادی وجود دارد؛ به عنوان نمونه این رابطه:

1 یک سویه است؛
این ارتباط یک طرفه است؛ یعنی من بدون اینکه بگویم چه وظیفه‌ای نسبت به امام جامعه‌ام دارم، فقط از او انتظار دارم.

2 خودخواهانه است؛
امامی را می‌خواهم که دردی را از من دوا کند. اگر امام مشکل مرا حل نکند این امام به درد نمی‌خورد!!

3. مقطعی است؛
یعنی بر اساس نیازهای ما، شدت و ضعف دارد و وقتی نیاز ما برطرف شد و حاجتمان را گرفتیم، دچار غفلت می‌شویم.
4 حرکت آفرین نیست؛
یعنی نوعی خمودی و بی‌تحرکی در جامعه ایجاد می‌کند و القا می‌کند که تو می‌توانی گوشه‌ای بنشینی تا امام، مشکلات را خودش حل کند.
همان طور که می‌بینید این چند آسیب و نقص می‌تواند در ارتباط ما با امام زمان عجّل الله فرجه نیز باشد. به همین دلیل نیاز است با نگاه دوباره به ارتباط مسلمانان با ولایت و اصلاح آن، راه را برای بهره گیری حداکثری باز کنیم و از نواقص و اشکالات رابطه حداقلی رهایی یابیم.