امام على علیه السلام فرمود:
مَنْ جَهِلَ مَوْضِعَ قَدَمِهِ زَلِّ.
هركس كه جاى پاى خود را نشناسد، مى‏لغزد.
غررالحكم ج5 ص189

شرح حدیث
آموزش دين، اين است كه در هر گام كه برمى‏داريم، چراغ بصيرت در دستمان باشد و راه را از روى معرفت و شناخت طى‏كنيم تا نه در جا بزنيم و نه بيراهه رويم.
با هر قدمى كه برمى‏داريم و مى‏نهيم، گامى به سوى يك مقصد نزديك‏تر مى‏شويم. ولى اينكه آن مقصد، سرمنزل مطلوب است يا يك پرتگاه، جاى تأمل است.
شناخت سياسى و دانش اجتماعى و درك زمان و شرايط نيز به همين دليل، ضرورى است.

موضعگيرى‏هاى سياسى هر فرد، در وضعيت حال و آينده او نقش دارد. كسى كه در پيمودن يك راه و حركت در يك مسير، بى‏چراغ باشد، گاهى سر از بيراهه درمى‏آورد.
قدم در كجا مى‏گذارى؟ در كدام خط حركت مى‏كنى؟ خودت مى‏روى يا تو را مى‏برند؟ خودت به درك و شناخت يقينى رسيده‏اى يا به تو القاء كرده‏اند؟
راه رفتن در تاريكى خطرناك است. تا نور نباشد كه انسان راه را از چاه بشناسد، امكان بيراهه رفتن يا تصادف بسيار است بايد معيار و ملاك داشت، تا در پيچ و خم زندگى و فراز و نشيب حوادث امواج نلغزيد و به بيراهه نرفت.
معرفت، همان نورى است كه راه را نشان مى‏دهد. جاى گام خود را بشناس، تا نلغزى!
نرم افزار واعظ