۱۲ نکته درباره قصه های قرآنی

۱ - بنا به تحقیق، ۲۰۸ قطعه داستانی در قرآنی مجید آمده است که برخی ادامه برخی دیگر می باشند و بعضی از آنها نیز کامل و مستقل می باشند.
۲ - ۶۳ سوره از ۱۱۴ سوره قرآن کریم، حاوی قصه و حکایتی است و این یعنی آن که بیش از نیمی از سوره های قرآن، با هنر قصه پردازی به انتقال پیام خود پرداخته اند.
۳ - بیشترین قصه های قرآنی ابتدا در سوره اعراف و پس از آن بقره می باشند و سوره آل عمران در رتبه سوم قرار دارد.
۴ - بیشترین داستان های قرآنی درباره حضرت موسی (ع) و قوم بنی اسرائیل و فرعونیان است. پس از آن، بالاترین آمار متعلق به داستان های حضرت ابراهیم (ع) و داستان های حضرت عیسی (ع) و مادرش حضرت مریم (ع) است.
۵ - هیچ یک از داستان های قرآنی براساس خیال پردازی یا شخصیت های فرضی نیست و همه قصه های قرآن واقعیت داشته اند و در واقع، روایتی الهی از یک رویداد حقیقی می باشند.
۶ - گروهی از داستان های قرآن با استفهام تقدیری آغاز می شوند. این نوع استفهام، یکی از صنایع ادبی در فن داستان نویسی است که مخاطب را تشویق می کند تا قصه را پی گیری نماید؛ (طه/۹ و ص/۲۰). در این روش معمولا داستان با این مقدمه آغاز می شود: «آیا این خبر را شنیده اید که …».
۷ - گروهی از داستان های قرآنی با روش نوین چکیده نویسی آغاز می شود؛ یعنی قبل از شروع متن اصلی داستان، در جملات کوتاهی چکیده و هدف اصلی داستان می آید و سپس از ایجاد آمادگی ذهنی، به اصل مطلب پرداخته می شود. به عنوان نمونه، به آیات ۱۰ تا ۲۰ سوره اعراف - داستان آفرینش - مراجعه نمایید.
۸ - گاهی از همین روش به صورت معکوس استفاده شده است؛ یعنی ابتدا داستان اصلی آورده شده، سپس به بیان خلاصه و چکیده آن پرداخته شده است تا در جمع بندی به خواننده کمک نماید (آل عمران/۵۹).
۹ - شیوه قرآن در بیان قصه های عاشقانه بسیار لطیف و عبرت انگیز است . در قرآن کریم سعی شده است تا با مسائل عاشقانه به صورت سمبلیک و اشاره وار برخورد شود و از ارائه جزئیات یا به زبان آوردن صریح و زننده، خودداری شود. با خواندن داستان یوسف و زلیخا، این نکته را در خواهید یافت.
۱۰ - یک نکته جالب در داستان های قرآنی، شکسته شدن حصار زمان است. گاهی حتی یک داستان در دل داستان دیگر آورده می شود، در حالی که در زمان های مختلف رخ داده اند. این خصوصیت قرآن، باعث می شود تا انسان با دقت و موشکافی، سعی در چیدن صحیح قطعات مختلف این داستان ها نماید و تمرکز بیشتری پیدا کند.
۱۱ - نکته زیبای دیگر آن که در قصه های قرآنی، جایگاه خاص زنان و نقش تعیین کننده و محوری آنان در اغلب داستان های قرآنی است (تحریم/۱۰ و ۱۱). زنان در داستان های قرآنی، به وضوح معرفی می شوند و شخصیتی مستقل دارند.
۱۲ - قرآن در جاهایی که می خواهد
الگویی عمومی ارائه کند و یا اندرزی فراگیر در داستان های خود مطرح کند، از کلمات عامی مانند مردی از خاندان فرعون (مؤمن/۲۸) یا زن لوط و زن نوح (تحریم/۱۰) استفاده می کند .