آثار دنیوى نیّت
نیّت هاى قوى و انگیزه هاى خوب، حتى از بدن هاى ناتوان هم كارهاى مهمّ مى كشد. اگر انگیزه، نیرومند و الهى باشد، نه خستگى در كار است، نه نومیدى و دلسردى. به همین جهت، در هیچ یك از اولیاء خدا، خودباختگى و ضعف اعصاب، حتى در پیرى دیده نمى شود، چرا كه دل و جانشان با نیّت هاى خالص الهى سرشار است و و از او مدد مى گیرند و در برابر همه مشكلات و بحران ها و دشمن ها و قدرت ها مى ایستند. نمونه اش، امام امّت (قدس سرّه) كه دلى آرام به یاد خدا داشت و ابرقدرت ها را به زانو درآورد.
امام حسین علیه السلام روز عاشورا، كه با آن همه داغ ها و شهادت ها روبرو بود و اسارت خانواده خویش را پیش بینى مى كرد، هر چه تنهاتر مى شد و یارانش به شهادت مى رسیدند، خودش چهره اى برافروخته تر از عشق مى یافت و به خداوند تكیه داشت و مى فرمود: «هَوَنَ عَلّى انّه بعَینِ اللّهِ» آنچه این شدائد را بر من آسان مى كند آنست كه مى بینم همه در محضر خداوند است و او مى بیند و شاهد است. امام على علیه السلام فرموده است:
وقتى نیّت بر چیزى، قوى و استوار باشد، بدن احساس ضعف نمى كند. شاید این اشاره به آثار روانى و روحى نیّت در رفتار و عمل انسان باشد. بحارالانوار ، ج 70 ،ص 205
توسط سميه نكوئيان in بدون موضوع