كمال خوش رفاقتى
حضرت صادق عليه السلام از پدر بزرگوارش امام باقر عليه السلام روايت مىكند: على عليه السلام با مردى از اهل ذمّه همراه شد . مرد ذمّى به او گفت: اى بنده خدا! قصد كجا دارى؟ حضرت فرمود : كوفه . هنگامى كه بر سر دوراهى راه ذمّى تغيير كرد حضرت هم مسيرش را از كوفه به مسير ذمّى تغيير داد . ذمّى گفت : تو خيال كوفه نداشتى؟ فرمود : آرى خيال كوفه داشتم . ذمّى گفت : راه را رها كردى ؟ فرمود : دانستم. گفت : در حالى كه دانستى چرا همراه من شدى؟ فرمود : اين از كمال خوش رفاقتى است كه مرد دوستش را هنگام جدايى مشايعت كند و پيامبر ما اين گونه به ما فرمان داده است. ذمّى گفت: پيامبر اين چنين گفته است؟ حضرت فرمود : آرى. ذمّى گفت : تنها پيرو واقعى او كسى است كه از او در كارهاى با ارزش پيروى كرده است و من نزد تو شهادت می دهم كه من هم بر طريقه و روش تو هستم. پس ذمّى با على عليه السلام بازگشت و زمانى كه حضرت را شناخت مسلمان شد.
برگرفته از کتاب عبرت آموز ، استاد حسین انصاریان