كمال خوش رفاقتى

حضرت صادق عليه‏ السلام از پدر بزرگوارش امام باقر عليه‏ السلام روايت مى‏كند: على عليه‏ السلام با ‏مردى از اهل ذمّه همراه شد . مرد ذمّى به او گفت: اى بنده خدا! قصد كجا دارى؟ ‏حضرت فرمود : كوفه . هنگامى كه بر سر دوراهى راه ذمّى تغيير كرد حضرت هم مسيرش ‏را از كوفه به مسير ذمّى تغيير داد . ذمّى گفت : تو خيال كوفه نداشتى؟ فرمود : آرى خيال ‏كوفه داشتم . ذمّى گفت : راه را رها كردى ؟ فرمود : دانستم. گفت : در حالى كه دانستى ‏چرا همراه من شدى؟ فرمود : اين از كمال خوش رفاقتى است كه مرد دوستش را هنگام ‏جدايى مشايعت كند و پيامبر ما اين گونه به ما فرمان داده است. ذمّى گفت: پيامبر اين چنين ‏گفته است؟ حضرت فرمود : آرى. ذمّى گفت : تنها پيرو واقعى او كسى است كه از او در ‏كارهاى با ارزش پيروى كرده است و من نزد تو شهادت می دهم كه من هم بر طريقه و روش ‏تو هستم. پس ذمّى با على عليه‏ السلام بازگشت و زمانى كه حضرت را شناخت مسلمان شد.
برگرفته از کتاب عبرت آموز ، استاد حسین انصاریان