«احمد الحسن» کیست؟

یکی از جریان‌های انحرافی مربوط به مهدویت که در سال‌های اخیر در کشور عراق شکل گرفته و طرفدارانی هم در برخی شهرهای عراق و ایران پیدا کرده، جریان احمد الحسن است.
این جریان ادعایی، به‌وسیله شخصی به نام «احمد الحسن» که خود را وصی، فرزند و فرستاده امام زمان(عج)می‌داند، در سال‌های پایانی حاکمیت «صدام» بروز کرد.

او پس از سقوط صدام، با کمک برخی باقی‌مانده‌های رژیم بعث، تشکیلات وسیعی را در مناطقی هم‌چون نجف، کربلا، ناصریه و بصره به راه انداخت.

مؤسس این جریان، «احمد اسماعیل گاطع (کامل)» (احمد الحسن) از قبیله صیامر در حدود سال ١٩٧٣م، در منطقه «هویر» از توابع شهرستان «زبیر» از استان بصره متولد شد. وی در سال ١٩٩٩، از دانشگاه مهندسی بصره فارغ‌التحصیل شد و مدتی در حوزه شهید صدر در نجف به تحصیل پرداخت. بنا بر نقل مؤثق، برادر «احمد الحسن» از نیروهای بعثی بود. 

وی مدعی است ابتدا در خواب و سپس در بیداری با امام مهدی(عج) ملاقات کرده و آن حضرت او را مأمور به هدایت انسان‌ها نموده است. وی ادعاهای خود را از حدود سال ١٣٨٠ شمسی آغاز کرد و توانست در کشور عراق، برخی شیعیان ساده‌دل را فریب دهد. او پس از انجام اقدامات نظامی که طرفدارانش در عراق انجام دادند و اقدام پلیس بغداد برای دستگیری او، از عراق گریخت و از آن پس تنها از طریق اینترنت با طرفدارانش در ارتباط است.

در واقع اصل داستان «احمد الحسن» مبنی بر ادعای سید یمانی بودن از خواب و رؤیا شروع می‌شود، خود احمد الحسن در این‌باره می‌گوید: «خواب دیدم امام زمان کارم دارد، ناگهان از خواب بیدار شدم و به آن خواب اعتنا نکردم، ولی این داستان سه مرتبه اتفاق افتاد و کم‌کم به این باور رسیدم که این خواب‌ها بیهوده نیست و باید ارتباطی بین من و امام مهدی علیه السلام وجود داشته باشد که بعد از مدتی ایشان را در بیداری دیدم و آموزش‌هایی هم از ایشان فراگرفتم..