?علت غربت محبت پدر و شهرت محبت مادر

یکی از تفاوت‌های اساسی بین محبّت مادر و پدر این است که چون محبّت مادر به سهولت ابراز می‌شود، به شهرت رسیده. اما محبّت پدر چون معمولاً به سهولت ابراز نمی‌شود، آن شهرت را ندارد. اگر ما این محبّت پدر به فرزند را، قدرشناسی کردیم، تازه فرمایش پیامبر(ص) که فرمود: «من و علی پدران این امّت هستیم» درک خواهد شد. شاید یکی از اسرار اینکه خداوند اینقدر حرمت پدران را در احکام و اخلاق سفارش کرده، این باشد که این محبت پنهان، حرمتش از جهاتی، مهم‌تر است.

? محبت پدر به فرزند؛ نمونۀ اعلای محبت

در افکار عمومی، محبت مادر به فرزند ضرب‌المثل است، اما در احسن القصص قرآن، نمونۀ اعلای محبت، محبت پدر به فرزند است. نکتۀ اصلی داستان سورۀ یوسف، عشق زلیخا به یوسف نیست، بلکه محبت یعقوب به یوسف است که یعقوب در فراق فرزندش از شدت محبت و فراق او چشمانش سفید می‌شود و با پیراهن یوسف بینا می‌شود. محبت ابراهیم به اسماعیل نمونۀ دیگری از محبت پدر به فرزند در قرآن است.

فایدۀ تقویت پایگاه «پدر» در جامعه

هر چه پایگاه و جایگاه پدر در خانواده‌ها و جامعه ما تقویت شود، در واقع پایگاه ولایت مستحکم خواهد شد و مردم از نظر روانی و ذهنی، آمادگی پذیرش ولایتشان، بالاتر می‌رود.

? فایدۀ حرمت پدر

هر چه مردسالاری، به معنای منطقی و معقول کلمه جا بیفتد، طبیعتاً برکاتی خواهد داشت. پدری که حرمت داشته باشد، اتفاقاً احساس مسئولیت بیشتری پیدا می‌کند که مبادا ظلم بکند. اگر به یک مرد شریف بگویند: «آقا تو پدر هستی، یعنی رئیس و صاحب اختیار این خانواده‌ای» خیلی خودش را جمع می‌کند، و دیگر ظلم نخواهد کرد.

? نظر برخی حقوق‌دانان در مورد «افزایش حرمت پدر» !

هر چه حرمت پدر در جامعه و خانواده‌های ما افزایش پیدا کند، برآیند کلی آن این خواهد بود که ظلم در خانواده‌ها کمتر خواهد شد. درست برعکس آنچه که بعضی از حقوق‌دانان فکر می‌کنند که هر چه بیشتر دست و بال مردها بسته شود، کمتر ظلم می‌کنند، تجربۀ غرب نشان داده که زن در غرب مظلوم‌تر از شرق و کشورهای اسلامی است.

? چرا حرمت پدران مسیحی را شکستند؟

یهودی‌های صهیونیزم، وقتی می‌خواستند ملت‌های مسیحی را از هم متلاشی کنند، تا بتوانند سرپرستی آن جوامع را به دست بگیرند، یکی از کارهایی که کردند این بود که در جوامع مسیحی «حرمت پدر» را شکستند. گاهی حرمت پدر را به عنوان ظلم به زن، و گاهی به این عنوان که مقابل خواسته‌های فرزندان می‌ایستند، شکستند.

استاد پناهیان