افسردگی فصلی
نوعی اختلال عاطفی است که معمولا در زمان مشخصی از سال روی می دهد.
ابتلا به این سندروم در اوایل فصول اتفاق می افتد و در پاییز و زمستان شایع تر است.
احساس کسالت، بی هدفی، ناامیدی و بی حوصلگی از علایم افسردگی فصلی هستند که معمولا در اوایل فصول سال روی می دهد.
طی این فرایند با تغییر فصل، فرد شاهد تغییراتی در خلق و خو و روحیات خود می شود. بی حوصلگی، کسالت، احساس خواب آلودگی و درماندگی از علایم شایع افسردگی فصلی است. در این مدت افراد نسبت به انجام فعالیت های روزانه بی رغبت شده و از احساس پوچی رنج می برند.
علت این اختلال در پاییز و زمستان می تواند  تغییر در زاویه تابش خورشید و کوتاه شدن روزها باشد. در ابتدای فصول سرد به علت تغییرات جوی و کاهش نورگیری در کارکرد هورمون های بدن اختلالاتی ایجاد شده و ساعت بیولوژیک بدن دستخوش تغییراتی می شود.
برای کاهش تبعات این سندروم باید در فصول سرد سال، افراد مبتلا، فعالیت های روزانه خود را افزایش دهند و بیشتر در معرض هوای آزاد و نور خورشید قرار بگیرند. سحرخیزی، ورزش، تغذیه مناسب و شرکت در فعالیت های گروهی می تواند به بهبود حالات روحی این افراد کمک کند