امام سجاد(علیه‌السلام) در روز عاشورا موقتاً مریض شدند. مصلحت الهی بود تا برای ایشان دفاع از پدرشان واجب نباشد. اگر واجب می‌بود، به‌طور طبیعی به شهادت می‌رسیدند و نسل امامت منقطع می‌شد؛ اما موقتاً به‌شدت مریض شدند و بعد دیگر حالشان خوب شد.
درطول سفر با کمال شجاعت سخنرانی داشتند؛ به‌خصوص در شام که آن خطبۀ عظیم را ایراد فرمودند و همه را منقلب و بیدار کردند و متوجه خیانت یزید و خباثت او کردند.
بعد هم در مدینه، حدود ۳۵ سالی که بودند، با مضامین دعا، معارف دین را بیان می‌کردند؛ چون در زمان ایشان هنوز جوّ حاکم بر شهر و حاکمینی که بودند، اجازه نمی‌دادند که در منزل امام جلسات درس برگزار بشود.