‌‌‌‌١١ آذر ١٣٠٠ شهادت میرزا کوچک خان جنگلی، مبارز مسلمان

رهبر معظم انقلاب :
«امروز [رسانه‌های غربی] می‌خواهند فرهنگ‌سازی و الگوسازی کنند؛ آن‌ها می‌خواهند جوان ایرانی و نسل نوی ایرانی ، یک نسل تحقیرشده‌ توسری‌خور باشد تا بتوانند روی او سوار شوند و به او دیکته کنند و آن کاری را که آن‌ها می‌خواهند، انجام دهد.
برای اینکه کسی را به زیر مهمیز بکشند، بهترین راه این است که بگویند تو چیزی نیستی ، تو کسی نیستی و گذشته‌ای نداری . مفاخر یک ملت را انکار می‌کنند، برای اینکه او احساس کند چیزی نیست. میرزا کوچک ، مرد تنهایی بودکه به دو قدرت بزرگ آن روز دنیا - یعنی روسها و انگلیسی‌ها - یک نه‌ی بزرگ گفت. نه با روسها ساخت، نه باانگلیسی‌ها؛ اما در کنار او کسانی بودند که می‌خواستند با دستگاه حکومت آن روز - بعد هم با رضاخان که تازه می‌خواست سر کار بیاید - مبارزه کنند، اما به روسها پناه می‌بردند؛ به باکو رفتند و بندوبست‌هایشان را کردند و به ایران برگشتند وسرسپرده‌ی آن‌ها شدند .
اما میرزا کوچک‌خان قبول نکرد و حاضر نشد سازش کند؛ او، هم با انگلیسی‌ها جنگید، هم با قزاقهای روس جنگید ، هم با لشکر رضاخانی - و قبل از رضاخان، آن کسانی که بودند - مبارزه کرد؛ با احسان الله خان ودیگران هم کنار نیامد . وقتی جوان گیلانی سر قبر میرزاکوچک خان می‌رود و می‌بیند این مرد تنها، این مرد باایمان وباصفا ، اگرچه در وسط جنگلهای گیلان در مظلومیت مرد ، اما شخصیت خودش را در تاریخ ایران تثبیت کرد؛ مرد ، اما یک مشعل شد .
ما در دوران مبارزه‌ی خودمان ، هر وقت نام میرزا کوچک‌خان را به یاد می‌آوردیم و شرح حال او رامی‌خواندیم، نیرو می‌گرفتیم . او از همت و اراده و شخصیت و هویت خود خرج کرد، برای اینکه به یک نسل هویت وشخصیت و نیرو و اراده ببخشد . این بسیار ارزش دارد.»

?بیانات مقام معظم رهبری در دیدار جوانان و فرهنگیان در مصلای رشت‌، ۱۳۸۰/۰۲/۱۲