حقانيت اصحاب علي(عليه‌السلام)

همراهي با علي(عليه‌السلام) سبب حقانيت شخص مي‏شود، چنان‏كه پيامبر اكرم‏(صلي الله عليه و آله و سلم) به #عمّار_ياسر كه ملتزم علي(عليه‌السلام) بود، فرمود: تو را گروه ستمگر خواهند كشت و تو با حق هستي و حق نيز با تو است. اي عمار! هنگامي كه ديدي #حضرت_علي (عليه‌السلام) راهي را مي‏پيمايد و ديگران در جهت مخالف او حركت مي‏كنند، تو با #علي(عليه‌السلام) باش، زيرا او تو را در #ضلالت قرار نمي‏دهد و از #هدايت خارج نمي‏كند.[1]

از ذيل اين روايت روشن مي‏شود كه حقانيت عمارِ به دليل همراهي او با حضرت علي (عليه‌السلام) است، نه اين‏كه عمار در قبال امير المؤمنين (عليه ‌السلام) معيار مستقلي در حق باشد. در مظلوميت مظهر حق مولي علي (عليه ‌السلام) همين بس كه در #جنگ_صفّين حقانيت حضرتش را خواستند با كشته شدن عمار به دست سپاهيان #معاويه ثابت كنند.

♦️وقتي عمار ياسر در ميدان جنگ صفّين #كشته شد، غوغاي عجيبي در سپاه شاميان افتاد و آن‏ها كه با تبليغات سوء #معاويه و #عمروعاص در حقانيت اميرالمؤمنين(عليه‌السلام) شك كرده بودند، به اشتباه خود پي بردند و عده‏اي دست از جنگ كشيدند. به همين دليل، عمروعاص در ابتدا وجود عمار را در سپاه حضرت علي(عليه‌السلام) #منكر شد و سپس كشته شدن او را رد كرد و در پي اثبات شهادت آن بزرگوار در صحنه جنگ، به توجيه و تأويل باطل روي آورد و گفت: عمار را علي(عليه‌السلام) و يارانش كشتند كه او را به همراه خود به صحنه كارزار آوردند.
آري، آن‏گاه كه حقانيت «مظهر حق» مورد ترديد قرار گيرد، حقانيت شاگردان مكتب آن حضرت آسان‏تر مخدوش يا دست خوش تأويل و تفسير ناحق می شود.

منبع : شميم ولايت - صفحه 435