شناخت معصومین«علیهم‌السلام» بهترین راه شناخت خداوند سبحان است؛ زیرا آن‌ها همه‌ی ویژگی‌ها و صفات خداوند متعال را در خود جمع کرده‌اند. چنان‌که فرمود: «وَ کُلَّ شَیءٍ أَحصَینَاهُ فِی إِمامٍ مُبِینٍ»(و همه چیز را در امامی آشکار بر شمرده‌ایم.)
توجه کنید که کلمه‌ی «شیء» نکره است و از اضافه کردن کلمه‌ی «کُلّ» به آن، تعمیم و فراگیری کامل استفاده می‌شود.
این امام مبین چنان است که با استفاده از آیه‌ی «رِجَالٌ لاتُلهِیهِم تِجَارَةٌ وَ لا بَیعٌ عَن ذِکرِاللهِ وَ إِقَامِ الصَّلاةِ وَ إِیتَاءِ الزَّکاةِ»(مردانی که هیچ تجارت و دادوستدی آن‌ها را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و دادن زکات غافل نمی‌کند) می‌توان فهمید که حتی از صفت «لایَشغَلُهُ شَأنٌ عَن شَأنٌ»(هیچ کاری او را از هیچ کار دیگری باز نمی‌دارد) نیز برخوردارند.