سیره عملی امام خمینی (ره) در ماه رمضان

تا جوان هستی قدر بدان و عبادت کن

در كسالت آخر امام، شبها يكى از برادران پاسدار، پشت در اتاق ايشان مى خوابيد، يك وقت من از ايشان سؤال كردم: “شما كه مدتى شبها مراقب امام بوديد، خاطره اى از امام داريد؟” گفت: “بله، شبها، معمولاً امام دو ساعت مانده به اذان صبح بيدار بودند. يك شب متوجه شدم امام با صداى بلند گريه مى كنند. من هم متأثر شدم و شروع كردم به گريه كردن

امام براى تجديد وضو بيرون آمدند، متوجه من شدند. فرمودند: “فلانى! تا جوان هستى قدر بدان و خدا را عبادت كن لذت عبادت در جوانى است. آدم وقتى پير مى شود، دلش مى خواهد عبادت كند; امام حال و توان برايش نيست.”

امام در سنگر نماز، ص 77