آن کسی که برود گوشه خانه اش بماند…
نه بداند که دشمن اسلام چه کار می خواهد بکند
نه بداند که امروز مسلمین نیازمند چه هستند
نه بداند که امروز ذهنیت و واقعیت زندگی مسلمان را چه چیزهایی تهدید میکند
نه بداند که جریان فساد و انحراف کدام است…
نه بداند که دشمن از چه راههایی وارد می شود که جامعه اسلامی را از بین ببرد و نابود کند…
نه بداند که حیله های دشمن چیست و راههای مقابله با آن کدام است…
از وجود خطرات عظیم استکبار جهانی اطلاع ندارد
نمی داند که صهیونیسم و ارتجاع و امپرالیسم و استکبار جهانی و مکتبهای الحادی و التقاط چیست…
حالا می رود «جواهر» را باز می کند و چهار جلد کتاب حدیث را جلویش می گذارد، تا برای مکلفان و اداره زندگی آنها حکمی استنباط کند.
این فرد نمی تواند تفقه در دین پیدا کند.
همه دشمنان ما، با استفاده از ثروت بی پایان، تجربه های فراوان و مغزهای قوی، علاوه بر آنچه که تا حالا نوشتند،
برای القای شبهه در فکر اسلامی و ایمان اسلامی مردم
هزاران کتاب خواهند نوشت و هزاران مقاله تنظیم خواهند کرد.
هزاران شبهه را رها خواهند کرد تا در ذهن و مغز و دل مردم بنشیند و جاگیر بشود.
در مقابل این تهاجم فرهنگی چه کسی باید ایمان مردم را حفظ، ذهنشان را مجهز و مسلح کند
این، وظیفه علماست
تفقه در معنای لغوی یعنی: فقه آموختن، فقیه شدن، داناشدن، فهمیدن سخن و جز آن

برگرفته از توصیه های رهبرمعظم انقلاب به طلاب و علمای حوزه علمیه