روایت فاطمی س

حضرت فاطمه(س) در ضمن وصایای خود به علی(ع) گفت: یا علی این شیشه را بگیر و هنگامی که از کار من فارغ شده و مرا در قبرم نهادی، آن را در لحد من بگذار
علی(ع) فرمودند: ای بانوی زنان در این شیشه چیست؟ فاطمه(س)پاسخ داد: یا ابالحسن من از پدرم شنیدم که می فرمود: راستی که قطرات اشک، غضب و خشم خدای را خاموش می سازد و قبر، باغی از باغات بهشت نمی شود ، مگر اینکه بنده از خوف خدا گریه کرده باشد و خدای عزیز جبار می داند که گریه کرده ام و این قطرات اشک من در سحرهاست که در این شیشه جمع کرده ام و آن را ذخیره ای برای درون قبر خود نموده ام تا در روز حشر، آن را بیابم .
حضرت علی(ع) از سخن حضرت زهرا(س) گریان شد و در این موقع فاطمه(س) دستش را دراز کرد و اشکهای چشم علی(ع) را گرفت و به صورت خود کشید.
 
سیره و سخن فاطمه(س) ص۵۵