امام علی علیه‌السلام فـرمـودنـد:
خـــــدا ایمـــان را واجــــب کــــرد بــــرای
پـاکی از شـرک ورزیـدن؛
نمـاز را بـرای پـرهیز از خـود بـزرگ دیدن،
زکـات را تـا مــوجـب رسیـدن روزی شـود
روزه را تا اخلاص آفریدگان آزمـوده گردد
حــج را بـــرای نــزدیک شـــدن دینــداران
جهاد را برای ارجمندی اسلام و مسلمانان
امر بـه معروف را برای اصلاح کار همگان
نهی از منکر را بـرای بـازداشتن بیخـردان
پیــونـد بــا خــویشاونــدان را بـه خــاطر
رشـــد و فـــراوان شـــدن شمــــار آنــــان
قصـــاص را تــــا خـــون ریختـــه نشـــود
بـر پـا داشتـن حـد را تـا آنچه حـرام است
بــزرگ نمــایــد
تـرک میخـوارگی را تــا خـرد بـرجـای مانـد
دوری از دزدی را تاپاکدامنی ازدست نشود
زنـــا را وانهــــادن تــــا نســــب نیــالایـــد
غلامبارگی را ترک‌کردن تانژاد فراوان‌گردد
گـواهـی دادنها را بـر حقوق واجب فرمود
تــــا حقــوق انـکار شـــده استیفــا شـــود
دروغ نگفتن را تـا راستگویی حرمت یابد
ســلام کــردن را تـــا از تـــرس ایمنـی آرد
امــامــت را تــا نظام امـت پـایـدار بـاشد
وفرمانبرداری را تاامام در دیده‌هابزرگ نماید.

نهـج البـلاغــه حکمــت 252