داستان حضرت آدم و ابلیس

و هنگامی را که به فرشتگان گفتیم :
برای آدم سجده کنید .
پس همه جز ابلیس سجده کردند .
گفت : آیا برای کسی که از گل آفریدی سجده کنم ؟
گفت : به من بگو : این کسی را که بر من برتری دادی ؛
اگر تا روز قیامت مهلتم دهی قطعا فرزندانش را ، جز اندکی ریشه کن خواهم کرد .
پروردگار فرمود : برو که هر کس از آنان تو را پیروی کند ؛ مسلما جهنم سزایتان خواهد بود ، که کیفری تمام است .
واز ایشان هر که را توانستی با آوای خود تحریک کن و با سواران و پیادگانت بر آنها بتاز و با آنان در اموال و اولاد شرکت کن و به ایشان وعده بده ،
وشیطان جز فریب به آنان وعده نمی دهد .
در حقیقت تو را بر بندگان من تسلطی نیست ، و حمایتگری چون پروردگارت بس است .
وهنگامی را که به فرشتگان گفتیم :
برای آدم سجده کنید . پس ، جز ابلیس که سرباز زد سجده کردند.
پس گفتیم :
ای آدم ، در حقیقت این ابلیس برای تو و همسرت دشمنی خطرناک است ، زنهار تا شما را از بهشت به در نکند تا تیره بخت شوی .
در حقیقت برای تو در آنجا این امتیاز است که نه گرسنه می شوی و نه برهنه می مانی .
و اینکه در آنجا نه تشنه می گردی و نه آفتاب زده .
پس شیطان او را وسوسه کرد ، گفت :
ای آدم ، آیا تو را به درخت جاودانگی و ملکی که زایل نمی شود ، راه نمایم ؟
آنگاه از آن درخت ممنوع خوردند و برهنگی آنان برایشان نمایان شد و شروع کردند به چسبانیدن برگهای بهشت بر خود .
و آدم به پروردگار خود عصیان ورزید و بیراهه رفت .
سپس پروردگارش او را برگزید و بر او ببخشود و هدایت کرد .
فرمود :
همگی از آن فرود آیید ، در حالی که بعضی از شما دشمن بعضی دیگر است ، پس اگر برای شما از جانب من رهنمودی رسد
هر کس از هدایتم پیروی کند نه گمراه می شود و نه تیره بخت .
و هر کس از یاد من دل بگرداند ؛
در حقیقت زندگی تنگ خواهد داشت .
و روز قیامت او را نابینا محشور میکنیم .
و هنگامی که پروردگار تو به فرشتگان گفت :
من بشری را از گلی خشک ، گلی سیاه و بدبو ، خواهم آفرید .
پس وقتی آن را درست کردم و از روح خود در آن دمیدم ؛
پیش او به سجده در افتید .
پس فرشتگان همگی یکسره سجده کردند ؛
جز ابلیس که خود داری کرد از اینکه باسجده کنندگان باشد .
فرمود : از این مقام بیرون شو که تو رانده شده ای .
وتا روز جزا بر تو لعنت باشد .
گفت : پس به سبب آنکه مرا گمراه ساختی ؛
من هم برای فریفتن آنان حتما بر سر راه راست تو خواهم نشست.
آنگاه از پیش رو و از پشت سرشان و از طرف راست و طرف چپشان بر آنها می تازم .
و بیشترشان را شکر گزار نخواهی یافت .
مگر بندگان خالص تو از میان آنان را ؛
فرمود این راهی است راست به سوی من ؛
در حقیقت تو را بر بندگان من تسلطی نیست
مگر کسانی از گمراهان که تو را پیروی کنند ؛
و قطعا وعده گاه همه آنان دوزخ است ؛
که برای آن هفت در است ؛ و از هر دری بخشی معین از آنان
بی گمان ،پرهیزگاران در باغها و چشمه سارانند .
به بندگانم خبر ده که منم آمرزنده مهربان؛
و اینکه عذاب من عذابیست الیم .
قرآن کریم ، سوره اسراء ، آیات 61 الی 65