دعا در کنار مرقد امام حسین (علیه السلام)

روایت شده است که امام صادق (علیه السلام) را بیماری و دردی پیش آمد.
به کسانی که در محضرش بودند دستور فرمود برای ایشان مزدوری بگیرند که برود کنار مرقد مطهر امام حسین (علیه السلام) دعا کند.
یکی از وابستگان بیرون رفت و به وابسته دیگری که بر در خانه بود موضوع را گفت.

آن شخص گفت من خود می روم و این کار را انجام می دهم، ولی پرسشی که دارم این است که امام حسین (علیه السلام) امامی است که فرمان برداری از حضرتش واجب است و خود امام صادق (علیه السلام) هم همان مقام را دارد و این چگونه است؟
وابسته نخستین به حضور امام صادق (علیه السلام) برگشت و سخن آن شخص را به عرض رساند.

امام فرمود همان گونه است که او گفته است، ولی او نمی داند که خداوند متعال را جاهایی است که آنجا دعا پذیرفته و برآورده می شود و کنار مرقد مطهر امام حسین (علیه السلام) یکی از آنها است.

منبع: عدة الداعی، احمد بن فهد حلی، صفحه ۵۷