دو گروهی که از مرز دنیا و آخرت عبور می کنند

فی الکافی عن النَّبیِّ صلی‌الله‌علیه‌وآله: مُسْتَرِیحٌ وَ مُسْتَراحٌ مِنْهُ أَمَّا الْمُسْتَرِیحُ فَالْعَبْدُ الصَّالِحُ اِسْتراحَ مِنْ غَمِّ الدُّنْیا وَ ما کانَ فِیهِ مِنَ الْعِبادَةِ إِلى‌ الرَّاحَةِ وَ نَعِیمِ الآخِرَةِ أَمَّا المُسْتَراحٌ مِنْهُ فَالْفاجِرُ یَسْتَرِیحُ مِنْهُ الْمَلَکانِ اللَّذانِ یَحْفَظانِ عَلَیْهِ یحفظونهُ مِن اَمرِالله وَ خادِمُهُ وَ أَهْلُهُ وَ الْأَرْضُ الَّتى‌ کانَ یَمْشى‌ عَلَیْها

منبع
الشافی، صفحه‌ی ۸۸۲

پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد صلی‌الله ‌علیه‌و آله ‌و سلم فرمودند:
از این مرز بین دنیا و آخرت همه عبورمی‌کنند و آنها دو قسمند
یک عده‌ای خودشان با این عبور به راحتی می‌رسند و از رنج نجات پیدا می‌کنند؛ یک عده هم کسانی هستند که وقتی عبور می‌کنند، دیگران از دست آنها راحت می‌شوند.
آن کسی که خودش با عبور از دروازه‌ی مرگ به راحت می‌رسد، بنده‌ی صالح است که راحت می‌شود ‌و از رنج تکلیف و بندگی آسوده می‌شود خُب عبد صالح در دنیا ریاضت‌هایی باید بکشد؛ کارهایی باید بکند؛ تقیداتی دارد.
مثلاً فرض کنید روزه‌ی ماه رمضان در هوای گرم یا برخاستن در نیمه‌ی شب از خواب راحت برای عبادت. اینها خُب یک رنج‌هایی است دیگر راحت شدن از اینها به سوی آسایش ابدی و بهشت آخرت این آن قسم اول است.
[اما آن کسی که دیگران از دست او آسوده می‌شوند، او انسان فاجر است.] چه کسی از دست او راحت می‌شود؟ اول ، این دو ملک الهی که مأمور نوشتن اعمال او هستند؛ آنها از دست او راحت می‌شوند آنها که هی می‌دیدند او گناه می‌کند، خطا می‌کند، معصیت الهی می‌کند، خب اینها مَلَک بودند، رنج می‌بردند از او، آنها از دستش راحت می‌شوند
آن کسانی که یحفظونهُ مِن اَمرِالله یعنی به دستور خدای متعال حفاظت می‌کنند وَ خادِمُهُ آن کسانی که در دنیا خدمت او را می‌کنند از دستش راحت می‌شوند. وَ أَهْلُهُ و خانواده‌ی او از دستش راحت می‌شوند همین زمینی که انسان فاجر بر روی او عبور می‌کند، این زمین هم از دست او راحت می‌شود.
ما نمی‌فهمیم که چه دارد می‌گذرد در این عالم وجود. با این چشم ظاهری چیزهایی را نمی‌شود فهمید اما این واقعیت دارد آن زمین هم از دست او راحت می‌شود

شرح حدیث از امام خامنه ای مدظله العالی در مقدمه درس خارج