سه چيز در غدیر حاصل شده است:
۱. کمال دين؛
۲. تمام نعمت؛
۳.مرضی شدن اسلام.
هر سه اینها به ظهور «ولایت» تفسیر شده.

«باطن دين، ولايت‌الامام است. نعمت باطني ولايت‌الامام است. اين دين آمده بود… اما حقيقت ولايت به نحو کمال [در پیش از غدیر]، ظهور پيدا نکرده بود؛ موانعش در غدير به شفاعت نبي اکرم (ص) برداشته شد
و اين می‌شود «اکملت لکم دينکم و اتممت عليکم نعمتي».
نعمت هم خود ولايت است؛ نعمت چيزي جز ولايت نيست. امام رضا(ع) فرمودند: نعيم، ولايت ماست. روايات هم در اين زمينه زياد است. در ذیل آيه «وَأَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً» فرموده‌اند: منظور از نعمت باطنی، ولايت است. اين نعمت ولايت تا الان هم بوده [ولی در غدير] به مرحله تمام رسيد، حقيقت ولايت در غدير به مرحله تمام رسيد، ولايت به نحو تام در عالم ما در غدير تجلي کرد.
«و رضيت لکم الاسلام دينا»؛ اينجا منظور از اسلام چيست؟
در جاي ديگري از قرآن می‌فرمايد: «إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللّهِ الْإِسْلَامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ». در جواب اين سؤال، روايات فرمودند: «هو التسليم لعلی بولايته»؛ يعني باطن اسلام هم تسليم به امام بودن است. حقيقت اسلام ولايت الامام است.
اين ولايت الامام اگر به جايي رسيد که به نحو کمال و تمام ظهور کرد، دين مرضي خدا مي شود.
بنابراين آن چه در غدير واقع شده است همين سه چيز است: کمال دين، تمام نعمت و اين که اسلام دين مرضي شد. اسلام، شريعت هم هست ولي باطن اين شريعت، ولايت الامام هست. وقتي ولايت امام به نحو کمال، آن هم به دست اين وجود مقدس در عالم ظهور پيدا کرد، دين مرضي خداي متعال مي شود…»