پدرانی كه در زندگی فرزندانشان شركت دارند، در پرورش كودكان همدل سهم بسزایی دارند.
بر اساس پژوهش های انجام شده؛ كودكانی كه در پنج سالگی، پدرانشان به شكل مثبتی در مراقبت از آنها فعال بودند؛ سی سال بعد بزرگسالان همدلتری شدند تا آنهایی كه پدرانشان غايب بودند.
موضوع نگران كننده اين است كه بسياری از پدران به شكل اختياری خود را از زندگی فرزندان شان كنار كشيده اند.