به بهانه ولادت پیامبر نازنینمان مروری خواهیم داشت بر سیره اخلاقی ایشان:

۱- هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می رفت.
٢- نگاهش پيوسته به زير افتاده و بر زمين دوخته بود.
٣- هرکه را می ديد مبادرت به سلام می کرد و کسی نتوانست در سلام بر او سبقت بگیرد.
۴- وقتی با کسی دست می داد دست خود را زودتر از دست او بيرون نمی کشيد.
۵- با مردم چنان معاشرت می کرد که هرکس گمان می کرد عزيزترين فرد نزد آن حضرت است.
۶- سکوتی طولانی داشت و تا نياز نمی شد لب به سخن نمی گشود.
٧- هرگاه با کسی، هم صحبت مي شد به سخنان او خوب گوش فرا مي داد.
٨- چون با کسی سخن می گفت کاملا برمی گشت و رو به او می نشست.
٩- در مجلسی نمی نشست و برنمی‌خاست مگر با ياد خدا.
١٠- هنگام ورود به مجلسی در آخر و نزديک درب می نشست نه در صدر آن.
١١- هرگز در حضور مردم تکيه نمی زد.
١٢- اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود.
١٣- اگر در محضر او چيزی رخ مي داد که ناپسندِ وی بود ناديده مي گرفت.
١۴- اگر از کسی خطايی صادر می گشت آن را نقل نمي کرد.

اینگونه باشیم