شرایط شکسته شدن نماز مسافر :
كسي كه براي گناه کردن سفر نكرده، اگر در بين راه قصد كند كه بقيه راه را براي گناه کردن برود، بايد نماز را تمام بخواند ولي نمازهايي را كه شكسته خوانده :
آقایان امام خمینی،اراکی،خامنه ای، گلپايگاني،نوری همدانی، مکارم شیرازی، فاضل لنکرانی،سيستاني،علوی گرگانی، سید عبدالجواد علم الهدی، مظاهری، موسوی اردبیلی:
صحیح است .
آقایان خوئي، تبريزي، صافی و وحید خراسانی و شبیری زنجانی و محقق کابلی:
درصورتي كه مقدار گذشته به قدر مسافت بوده صحيح است و الا احتياط واجب آن است كه آن نمازها را دوباره تمام بخواند.{آقای وحید:و اگر از وقت خارج شده قضا کند}
آقای موسوی اردبیلی:
بنابراحتیاط واجب باید دوباره تمام بخواند و اگر وقت آنها گذشته، به صورت تمام آنها را قضا نماید.
آقای محمداسحاق فیاض:
سفر بايد از ابتدا تا انتها مباح باشد، پس اگر در بين راه قصد معصيت كند، بنابراظهر بايد نماز را تمام بخواند، و بنابراحتياط مستحب بين قصر و تمام جمع نمايد، و آنچه قبلًا شكسته خوانده است در صورتي اعاده ندارد كه مسافت شرعي را طي نموده باشد.اگر تاكنون به اندازه مسافت شرعي راه نرفته است، بايد در وقت اداء نمايد و اگر در خارج از وقت است قضا نمايد.اگر در بين راه از قصد معصيت بر گردد، چنانچه باقي مانده راه هشت فرسخ باشد يا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود و بر گردد، بايد نماز را شكسته بخواند.اگر باقي مانده به اندازه مسافت شرعي نيست، بايد تمام بخواند بلي، چنانچه از جاي كه شروع به بازگشت مي‌كنند تا وطن او هشت فرسخ باشد، بايد شكسته بخواند.