عبدالعظیم حسنی و عرضه عقاید

?اینکه مسلمانی بداند عقائدش صحیح است؛ نعمت بزرگی است؛ زیرا دغدغه‌های عقیدتی وی را به پایان رسانده و تضمین سعادت اوست.

?حضرت عبدالعظیم حسنی با آنکه از یاران و راویان حدیث ائمه بوده، برای فهم صحت عقایدش خدمت امام هادی(علیه‌السلام) رفته و از محضر امام می‌خواهد تا عقائدش را بسنجد. از این رو در محضر امام، به یکتایی خدا، نبوت حضرت محمد، امامت دوازده امام(علیهم‌السلام) شهادت داده و به حق بودن معراج، سؤال در قبر، بهشت، جهنم، صراط، میزان، قیامت و زنده شدن اموات اذعان کرده، در انتها نیز واجبات الهی را پس از ولایت، نماز، روزه، زکات، حج، جهاد، امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر دانسته است.

? در این هنگام امام دهم خطاب به وی می‌فرماید:«يَا أَبَا الْقَاسِمِ هَذَا وَ اللَّهِ‏ دِينُ‏ اللَّهِ‏ الَّذِي‏ ارْتَضَاهُ‏ لِعِبَادِهِ‏ فَاثْبُتْ‏ عَلَيْهِ ثَبَّتَكَ اللَّهُ‏ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ؛ ای اباالقاسم! به خدا سوگند، این همان دینی است که خدا برای بندگانش پسندیده، پس بر آنها استوار بمان. خداوند تو را در دنیا و آخرت، ثابت قدم بدارد.»(امالی،ص۳۴۰) این عمل و آن عقائد صحیح باید برای ما درس باشد که گام نهادن در مسیر درست بندگیست.

?* الأمالي،شیخ صدوق، كتابچى‏، تهران‏، ۱۳۷۶ش‏، ص۳۴۰.