فلسفه و تاریخچه شب یلدا:
در فرهنگ معین راجع به واژه‌ی یلدا نوشته شده است: «یلدا یک واژه‌ی سریانی و به معنای تولد و زایش است، یعنی تولد مهر (میترا) در شب اول زمستان».
در گذشته‌های دور که شغل اکثر مردم کشاورزی بود، روشنایی روز و نور خورشید برای آنها اهمیت فراوانی داشت. مردم دریافتند که در بعضی از ایام سال، روزها طولانی‌تر و در بعضی ایام کوتاه‌تر می‌شوند و این باور در آنها به‌وجود آمد که خورشید نماد نیکی و مهر است و با شب در نبرد است.
مردم تاریکی را نماینده‌ی اهریمن می‌دانستند و چون در طولانی‌ترین شب سال، تاریکی اهریمنی طولانی‌تر می‌شد، این شب برای ایرانیان نحس بود و همین که این شب فرا می‌رسید، آتش روشن می‌کردند.
آنها شب یلدا را شب زایش مهر یا زایش خورشید می‌خواندند و به این خاطر که از فردای آن شب با طلوع خورشید، روزها رفته‌رفته بلندتر می‌شد، به جشن و پایکوبی می‌پرداختند.