از نشانه‏ هاى اخلاص ،مانع نبودن مال و مقام می باشد‏
… مى‏ گویند: اسب سوارى به جوى آبى رسید. هر كارى كرد و هر چه شلاّق زد، اسب قدم در آب نگذاشت. خود وارد آب شد و افسار اسب را كشید، باز هم نیامد، حكیمى آنجا بود، گفت: سوار بر اسب شو با چوب و بیلى كه دارى آب را گل آلود كن تا اسب عبور كند. او چنان كرد و اسب به راحتى از آب گذشت.
اسب سوار دلیل آنرا پرسید. آن مرد حكیم گفت: اسب كه عكس خود را در آب زلال جوى مى‏ دید، حاضر نبود پا روى خودش بگذارد. ولى چون گل آلود شد، عبور كرد…!
آرى… كسانى كه خودبین باشند و علاقه به مال و مقام و فرزند و شغل برایشان مطرح باشد، نمى‏ توانند مخلص باشند، چون در مسیر اخلاص، باید از همه چیز گذشت.
منبع : کتاب پرتوی از اسرار نماز، محسن قرائتی