مباهات خداوند به امیرالمؤمنین علیه السلام بر ملائکه در لیلة المبيت

پيغمبر اكرم فرمودند:خداوند وحى فرستاد به جبرئيل و ميكائيل كه من بين شما دو فرشته عقد برادرى بسته ام، و عمر يكى از شما را درازتر از ديگرى قرار داده ام، كدام يك از شما عمر بيشتر را به برادرش ايثار مى كند؟ هر دوى آنها از موت اظهار كراهت نمودند، و راضى نشدند كه عمر زيادى خود را به ديگرى بدهند.
خداوند به آنها وحى فرستاد: كه من عقد برادرى بين پيغمبر خود محمّد و بين ولىّ خود علىّ بسته ام، و على عمر خود را به محمّد ايثار نموده، و در فراش او جان خود را در كف گرفته و خوابيده است، و مى خواهد خون او را با فداكارى خود حفظ كند. برويد بسوى زمين! و او را از دشمنانش حفظ كنيد.
هر دو به پائين در روى زمين نازل شدند، جبرائيل نزد سر آن حضرت نشست، و ميكائيل در نزد پاى آن حضرت، و جبرائيل شروع كرد به تحسين و مى گفت: به به از مثل تو اى فرزند أبى طالب.
خداوند عّز و جلّ به واسطه فداكارى تو بر ملائكه خود مباهات نموده است، و سپس اين آيه در شأن و منزلت على بن أبى طالب بر رسول اكرم فرود آمد: بعضى از مردم جان خود را براى به دست آوردن رضاى خدا مى فروشند، «وَ اللَهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ»

«امام شناسی» ج 1 ص 122