معرفت فکری چیست ؟

معرفت فکری قدم گرفتن در طریق برهان و استدلال است برای رسیدن به حقایق، به تعبیر دیگر عالم به معرفت فکری باید طریق منطق ئ برهان را بپیماید تا بتواند به شناخت و ادراک موجودات نائل شود.
تمامی علوم دانشگاهی وهمه ی علوم ظاهری حوزوی ما از جمله معرفت فکری هستند و هر یک از ایشان باید با پا نهادن در مسیر برهان و منطق عقلی به مقاصد خویش راه یابند، تمامی علوم متعارف اعم از زمین شناسی، معدن شناسی، گیاه شناسی، جانور شناسی، هواشناسی، مهندسی، پزشکی، نجوم، هیئت، فیزیک، شیمی، ریاضی، و حتی بعضی از علوم حوزوی چون فقه، از قسم معرفت فکری هستند.
به طور کلی می توان گفت نهایت ره آورد معرفت فکری این است که انسان در محدوده ی ذهن خود با الفاظ و کلماتی آشنا می شود و از این الفاظ و اصطلاحات معانی خاصی را ادراک می کند و بدان معانی عالی بر بعضی از مقاصد غایی خود دست می یابد
در حقیقت باید گفت نهایت و غایت معرفت فکری را ادراک ظواهر اشیاء تشکیل می دهد، که اگر صاحب این معرفت از تعبد بیشتری برخوردار باشد این معرفت فکری را برای خدمت به خلق خدا به کار می گیرد و یا اینکه از آن، فقط مقاصد مادی خویش را طلبیده و برای کسب مال و قدرت و اعتبار اجتماعی خویش از آن استفاده می نماید.