پس از مرگ نیز در قبال فرزندانمان وظیفه داریم!

وظایف والدین در قبال فرزندانشان، فقط به ایام زندگی‌شان در دنیا محدود نیست، بلکه آنان وظیفه دارند تا زمانی که فرزندانشان را به سامان نرسیده‌اند، خود را در برابر معیشت آن‌ها مسئول بدانند و حتی بعد از مرگشان نیز رهایشان نکنند.
این‌که فرزندانمان نیز پروردگاری دارند و این پروردگار بعد از مرگمان از آن‌ها مراقبت می‌کند، درست است، اما این از وظیفه والدین (که در سلسله‌ی اسباب و مسبباتِ روزی‌رسانی، متکفّلِ آن فرزندان هستند) کم نمی‌کند.

امام صادق از پدرشان (علیهماالسلام) نقل فرموده‌اند:
«أَنَّ رَجُلًا مِنَ الْأَنْصَارِ تُوُفِّيَ وَ لَهُ صِبْيَةٌ صِغَارٌ وَ لَهُ سِتَّةٌ مِنَ الرَّقِيقِ فَأَعْتَقَهُمْ عِنْدَ مَوْتِهِ وَ لَيْسَ لَهُ مَالٌ غَيْرُهُمْ فَأُتِيَ النَّبِيُّ ص فَأُخْبِرَ فَقَالَ: «مَا صَنَعْتُمْ بِصَاحِبِكُمْ؟» قَالُوا: دَفَنَّاهُ. قَالَ: «لَوْ عَلِمْتُ مَا دَفَنَّاهُ مَعَ أَهْلِ الْإِسْلَامِ؛ تَرَكَ وُلْدَهُ يَتَكَفَّفُونَ النَّاسَ.»»

من‌لايحضره‌الفقيه، ج۴، ص۱۸۶.

? «مردی از انصار از دنیا رفت، درحالی‌که فرزندان کوچکی داشت. او شش غلام نیز داشت که هنگام مرگش آزادشان کرد، درحالی‌که غیر از آن غلامان، داراییِ دیگری نداشت.
اطرافیانش نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) آمدند و این ماجرا را به حضرت اطلاع دادند.
حضرت فرمودند: «با دوستتان چه کردید؟»
عرض کردند: او را دفن کردیم.
حضرت فرمودند: «اگر (جای شما بودم و از کاری که کرده) اطلاع داشتم، او را با اهل اسلام (در قبرستان مسلمانان) دفن نمی‌کردم؛ زیرا او #فرزندانش را رها کرده است تا دستشان جلوی مردم دراز باشد.»