گاه بایدخندید بر غمی بی پایان
نوشته شده توسط سميه نكوئيان در 12 مهر 1396 in بدون موضوع
زندگی باید کرد
گاه با یک گل سرخ، گاه با یک دل تنگ
گاه باید رویید، در پس این باران
گاه باید خندید، بر غمی بی پایان…
زندگی را با همین غم ها خوش است
با همین بیش و همین کم ها خوش است
زندگی را خوب باید آزمود
اهل صبر و غصه و اندوه بود…
فرم در حال بارگذاری ...
