وقتی پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را دفن کردند، حضرت فاطمۀ زهرا(سلام‌الله‌علیها) که تنها یادگار پدر بزرگوارشان بودند، خیلی گریه می‌کردند.
?ایشان به اَنَس‌بن‌مالک، خادم پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: «چگونه دلتان آمد که خاک بر چهرۀ پیامبر بریزد!» و گریه می‌کردند، اصحاب هم همین‌طور.
?حضرت گریه می‌کردند و این شعر را می‌خواندند: «يَا أَبَتَاهْ مِن رَبِّهِ مَا أَدْنَاهُ، يَا أَبَتَاهْ أَجَابَ رَبّاً دَعَاهُ»؛ یعنی ای پدرجان، شما جواب خدای خود را دادید و دعوت او را لبیک گفتید. ای پدر، چقدر شما به خدای خود نزدیک هستید.