عَنْ عُبَيْدِ بْنِ زُرَارَةَ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنِ الْكَبَائِرِ فَقَالَ هُنَّ فِى كِتَابِ عَلِيٍّ علیه السلام سَبْعٌ الْكُفْرُ بِاللَّهِ وَ قَتْلُ النَّفْسِ وَ عُقُوقُ الْوَالِدَيْنِ وَ أَكْلُ الرِّبَا بَعْدَ الْبَيِّنَةِ وَ أَكْلُ مَالِ الْيَتِيمِ ظُلْماً وَ الْفِرَارُ مِنَ الزَّحْفِ وَ التَّعَرُّبُ بَعْدَ الْهِجْرَةِ قَالَ فَقُلْتُ فَهَذَا أَكْبَرُ الْمَعَاصِى قَالَ نَعَمْ قُلْتُ فَأَكْلُ دِرْهَمٍ مِنْ مَالِ الْيَتِيمِ ظُلْماً أَكْبَرُ أَمْ تَرْكُ الصَّلَاةِ قَالَ تَرْكُ الصَّلَاةِ قُلْتُ فَمَا عَدَدْتَ تَرْكَ الصَّلَاةِ فِى الْكَبَائِرِ فَقَالَ أَيُّ شَيْءٍ أَوَّلُ مَا قُلْتُ لَكَ قَالَ قُلْتُ الْكُفْرُ قَالَ فَإِنَّ تَارِكَ الصَّلَاةِ كَافِرٌ يَعْنِى مِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ

عبيد بن زراره گويد: از امام صادق علیه السلام راجع به کبائر پرسيدم، فرمود: آنها در كتاب على علیه السلام هفت است:
۱ كفر به خدا.
۲ آدم كشى
۳ نافرمانى پدر و مادر
۴ خوردن ربا بعد از دانستن
۵ خوردن مال يتيم به نا حق
۶ فرار از جهاد
۷ تعرب بعد از هجرت،
عرض كردم: اينها بزرگترين گناهانند؟ فرمود: آرى، عرض كردم: گناه خوردن يك درهم از مال يتيم به ناحق بزرگتر است يا ترك نماز؟ فرمود: ترك نماز، عرض
كردم: شما كه ترك نماز را از كبائر نشمردى؟ فرمود: نخستين چيزى كه به تو گفتم چه بود؟ عرض كردم: كفر، فرمود: تارك نماز كافر است، يعنى بدون علت و عذر.

اصول ﻛﺎﻓﻰ جلد ۳ ﺹ：۳۸۱