آفات ” عُجب”

۱) کبر
اولین آفت “عُجب” ، کِبر است.
کسیکه خودش را بزرگ می شمارد،کم کم خودش را از دیگران هم بزرگتر و بالاتر می داند. این ” کبر ” هم خودش یک مهلک دیگر است.
هر کس متکبر است ، اوحتما از عملش هم راضی است.
۲) صاحب عجب گناهانش را فراموش می کند. و این خودش یک مهلک عظیم است که انسان فکرکند، توبه کرده،گناهانش بخشیده شده است،و یا گناهانش در نظرش کوچک بیاید.
هیچگاه از مکر خدا نباید خود را در امان بداند. عجب باعث می شود که انسان گناهانش را فراموش کند.
۳) اگر عُجب به علم باشد،صاحب این عجب . همیشه او را در جهل نگه می دارد و از نظرات بالاتر استفاده نمی کند و دهها هلاکت بعد از این نوع عجب می آید.
۴) صاحب عجب همیشه محروم از کمال است و سالک با این وضع هیچگاه در سلوک رشد نمی کند.